Şiir

taş kahve

Posted on 17 August 2010

taş kahve’ye geliyor taş gibi bir hatun oturmuş sakızlı kahve içiyor, sade bir elinde sakızlı dondurması bir elinde fotoğraf makinesi belli afilli biri havalı saçları kırmızı ojeleri kocaman gözleri sürmeli her geçen ona bakıyor en az bir fasıl kem gözler çıkaracak yine kahve renkli falı sanki biraz dertli, biraz telaşlı ama oldukça da serinkanlı şuh bir kahkaha atıyor ansızın beyaz tişörtlü bakıyor, esmer delikanlı hesap diyor ‘üç tele’ yokluyor çantasını, veriyor parayı elleri ateş gibi yanıyor hatun ve ayakları eveRead More

fauna

Posted on 6 May 2010

daha rahmine düşmeden sevdin beni bekledin ılık ılık ısıttın içini yatağımı hazırladın yorganımı kalın henüz kızıl değildi saçların fırtına öncesi sessizliği nedir daha bilmiyordun beni bekledin gönüllü yalnızlığına bilinçli bir son vermek istedin ve geldi bulutlar kapladı gökyüzünü yağmura tutuldun hiç umursamadın şemsiyesizdin beni fütursuzca bekledin belki eylüldü belki ekim ve işte rahmindeyim sıcacık ve ıslak ve karanlık sessiz ve sakin ve bulanık şimdiden adımı düşünmeye başladın artık iki ayrı candın belki marttı belki nisan canın sıkıldı yalnızlıktan çıkayım istedinRead More

dülger

Posted on 9 April 2010

özgürlük parkındayım hafif tatlı esiyor yüzüme ılık ılık okşuyor yanaklarımı nisan dört rüzgarı nefesimin farkındayım mutluluk içimde, dışımda anasondan rakı, üzümden şarap şişelerde durduğu gibi durmuyor bazen hayat bahar artık kendinden emin bu sefer yalancı değil bizi bekliyor beyaz badanalı mavi çerçeveli evlerde dülger, ahtapot, kalamar ve zeytin siyahı, beyazı, yeşili, alı bilmem ki bu coşkulu ruhla neler yapmalı güneşin yanındayım gözlerim sarı işte şimdi aşık olma zamanı *Görsel: google.com *Dülger, Sözcükler Dergisi’nin 28. sayısında yayımlanmıştır.

cemre

Posted on 19 February 2010

“bugün hava güzel” dedi cemal süreya ilk cemre düşüyormuş meğer bugün havaya yandaki herifin gazetesinde okudum göz ucuyla yani; on dokuz şubat iki bin on günlerden mübarek cuma öteden “cemre de ne” diyor kızın teki suratıma “yok artık” diyorum “bilmiyor musun” az önceki gözümün ucu benim değilmiş gibi “bahar geliyor bahar” diyorum cemre de bize müjdeyi veriyor ve kediler mevsimi geliyor ve tomurcuklar mevsimi ve hava su toprak güçlerini birleştiriyor birimiz hepimiz için diyerekten tek tek basaraktan İstanbul – 19.02.2010